مرگ موش راکومین بایر

دستور مصرف:

طعمه ها رادر سوراخهای موش یا مسیرهای تردد آنها به دور از اثرات آب و هوا و دسترسی حیوانات اهلی درون قطعات لوله های فاضلاب یا جعبه های طعمه قرار دهید.طعمه ها میتوانند با یک قطعه چوب یا سنگ پوشیده شوند.در محل طعمه گذاری باید 250گرم طعمه قرار داده شود. طعمه ها هر روز باید بازدید شوند و در صورت کم شدن به آنها اضافه گردد.تا زمانی که طعمه ها مصرف میشوندطعمه گذاری باید ادامه پیدا کند که این امر معمولا حدود 5 روز طول میکشد.مقاومت به ماده ی ضد انعقاد خون در جمعیت هدف باید در هنگام انتخاب جونده کش مدنظر قرار گیرد

کمکهای اولیه:

در صورت بلع با یک پزشک یا دامپزشک مشورت نماییدوبرچسب را به وی نشان دهید.راکومین حاوی کومانترانیل یک ماده ی ضد انعقاد خون از گروه کومارین هاست.

پادزهر:k1

خواص بیولوژیکی:

راکومین ماده بسیار موثریست که در نابودی اقسام موش مانند موش کور و موش خانگی به بهترین وجه نتیجه می دهد. تغذیه روزانه حتی کمتر از یک میلی گرم ماده موثر کافیست که بعد از 4 تا 5 روز موشها معدوم شوند. موشها بدون نگرانی از مسمومیت به سراغ راکومین رفته با میل و رغبت از آن تغذیه می کنند. مرگ موشها در اثر راکومین مانند مرگ به علت پیری رفته رفته در جانور ظاهر می شود و به این علت موشهای دیگر متوجه علت آن نمی شوند. خوردن موشهائی که در اثر راکومین مسموم شده اند برای گربه ها خطری ندارد.

طعمه راکومین بایستی در محلی محفوظ از باران در سر راه موشها قرار داده شود. برای موشهای خانگی در هر محل 10 گرم طعمه کفایت می کند ، ولی در مورد موش کور حداقل 250 گرم لازم است که بهتراست در داخل جعبه ، تنبوشه ، لوله های پلاستیکی یا امثالهم قرار داده شود. فواصل بین طعمه ها نبایستی بیشتر از 5 متر باشد و در صورت کثرت موشها این فواصل بایستی به 1 تا2 متر تقلیل داده شود.