معرفی خواص گیاه جاوشیر یا گاو شیر
*** جاوشير صمغی است که از گیاهی به همین نام گرفته می شود بدین طریق که در اوایل تابستان از ریشه گیاه در قسمت یقه گیاه تيغ زده و شیره را خارج می کنند البته از ساقه این گیاه نیز صمغ میگیرند ولی کیفیت صمغ نزدیک ریشه بهتر از صمغ ساقه گیاه است.
۱. طبع آن خیلی گرم و خشک است.
۲. جهت تقویت بینایی از این صمغ به چشم می مالند.
٣. متعادل کننده سلسله اعصاب می باشد.
۴. بادشکن است و نفخ و گاز را از بین می برد.
۵. باز کننده گرفتگی ها و انسداد مجاری است.
۶. جهت مفاصل که در اثر ضرب خوردگی سفت شده باشد جاوشير را با عسل بنوشند.
۷. جهت تسکین درد سیاتیک جاوشیر را با کمی عسل و کمی آب بنوشند.
۸. جهت درد مفاصل جاوشیر را به صورت ضماد بگذارند.
۹. برای نقرس از جاوشیر به صورت ضماد استفاده شود.
۱۰. جهت تسکین درد دندان کرم خورده داخل آن را با جاوشیر پر کنند.
۱۱. خوردن جاوشير با سرکه برای طحال مفید است.
۱۲. جهت تکرر ادرار به اندازه یک فندق از جاوشير همراه آب گرم میل کنند.
۱۳. جهت سختی زهدان هر روز به اندازه یک فندق از جاوشير ميل شود.
۱۴. خانمهای حامله از خوردن جاوشير جدا خودداری کنند.
۱۵. جاوشير دفع کننده بلغم است.
۱۶. جهت درمان تب لرزه و تب هر روز کمی جاوشير با عسل بخورند.
۱۷. محل گاز گرفتگی سگ هار را مرهم جاوشير بگذارند.
۱۸. جهت ترمیم و تسكين درد استخوان شکسته از ضماد این صمغ بمالند.
۱۹. جهت درمان فلج، لقوه و صرع به مدت ۱۴ روز، روزی یک فندق از جاوشیر همراه کمی عسل و آب میل کنند.
۲۰. جهت درمان رعشه که بر اثر جماع زیاد بوجود آمده است به اندازه یک فندق همراه عسل میل کنند و کمی جاوشیر را با روغن زیتون مخلوط کرده بدن را ماساژ دهند.
۲۱. جهت درمان ترشح زیاد عادت ماهانه روزی ۵ گرم از صمغ این گیاه میل شود و یا این که از تخم آن نیز می توانند استفاده کنند.
۲۲. جهت درمان سیاتیک از عصاره برگ این گیاه میل شود.
۲۳. جهت بازکردن قاعدگی و اخراجی جنین مرده گرد ریشه این گیاه به صورت شیاف استفاده شود.
۲۴. مصرف این گیاه باید حتما زیر نظر پزشک باشد.
۲۵. جهت خرد کردن سنگ مثانه به مدت ۷ روز، روزی ۵ گرم صمغ جاوشير ميل شود.
۲۶. جاوشير دفع کننده اخلاط مضر است.
۲۷. کسانی که تصلب شرائین دارند از جاوشير استفاده کنند.
۲۸. جاو شیر برای رگهای بیضه و وریکوسل مفید است.
۲۹. نام های دیگر آن: جاوشی، جاشیر، جواشير، گاوشیر، کوشیر،جوواشور، جاجوش، جلوجا، ساگاپینوم، اوتيشن و ابوبيناقس می باشد.
منبع:کتاب خواص گیاهان دارویی (محمد جواد هوشیار)