معرفی خواص مامیران کبیر یا زرده چاو
۱. طبع آن گرم و خشک است.
٢. جهت سرطان معده از دمکرده این گیاه بین ۳۰ – ۵ گرم در یک لیتر آب دم کرده روزی ۳ فنجان بنوشند.
٣. جهت رفع بی خوابی و ضعف قوای دماغی ۲-۱ گرم از گرد مامیران را دم کرده قبل از خواب بنوشند.
۴. این گیاه سمی است تحت نظر پزشک مصرف شود روی زخم های باز به صورت ضماد نگذارید ممکن است ایجاد مسمومیت کند.
۵. جهت التهاب چشم ۱۰ گرم برگ مامیران را در یک لیتر آب جوشانده چشم را بشويند.
۶. جهت برونشیت ۴ گرم از این گیاه را در ۳۰۰ سی سی آب جوش دم کرده روزی ۳ فنجان بنوشند.
۷. جهت بیماری برص با عسل مخلوط نموده بمالند.
۸. علائم مسمومیت با مامیران سوزش و تحریک در گلو و دهان، استفراغ، اسهال شدید همراه خون و درد شدید می باشد.
۹. صاف کننده خون می باشد.
۱۰. جهت جوش های سرسیاه با ریشه علف هفت بند در آب مقطر خیس نموده سپس بشويند.
۱۱. جهت تسکین دندان درد از پودر این گیاه داخل حفره دندان بریزند.
۱۲. برای درمان تصلب شرائین مغز مفید است.
۱۳. ضدتشنج بر روی عضلات صاف می باشد.
۱۴. برای از بین بردن تومورهای سرطانی باید اطراف غده سرطانی تزریق نمایند تحت نظر پزشک مصرف گردد.
۱۵. شیرابه این گیاه ضدخنازیر می باشد.
۱۶. جهت پاک شدن سفیدک ناخن شیرابه مامیران را با عسل مخلوط نموده بمالند.
۱۷. جهت از بین بردن لکه های جلدی، مامیران را با عسل مخلوط نموده بمالند.
۱۸. جهت رفع میخچه و زگیل عصاره مامیران را با گلیسیرین مخلوط نموده به محل بمالند و یا از ریشه این گیاه بصورت ضماد استفاده شود.
۱۹. دفع کننده کرم میباشد.
۲۰. شیره این گیاه را با آب مقطر مخلوط نموده، روی زخم های چرکین می مالند.
۲۱. جهت قولنج صفراوی و سنگ کیسه صفرا از دمکرده این گیاه استفاده کنند و یا ۱۲ – ۱۰ قطره از عصاره این گیاه با کمی آب بعد از غذا به مدت ۴ روز میل شود.
۲۲. جهت پایین آوردن فشار خون از دمکرده این گیاه بنوشند.
۲۳. جهت بیماری پرقان از دمکرده ریشه این گیاه می توان استفاده کرد.
۲۴. شیره تازه این گیاه برای معالجه بیماریهای کبدی مفید می باشد.
۲۵. دمکرده این گیاه ملین می باشد.
۲۶. دمكرده این گیاه ضد آسم است.
۲۷. مصرف این گیاه برای کودکان زیر ۵ سال ممنوع می باشد.
۲۸. جهت دفع کرم های کوچک انگلی بین ۱۲ – ۱۰ قطره از شیره این گیاه همراه کمی آب نوشیده شود.
۲۹. جهت تقویت چشم حدود ۱۲ قطره شیره این گیاه را با آب رقيق کرده میل کنند.
۳۰. نام های دیگر آن: حشيشه الخطاطيف، خليدونيون، عروق الزعفران، عروق الصباغين، كاليدونيون، زردہ چاو، خالدونيون، زردچوب، کليدونيون، مامیران، علف چلچله، حشيشه الخطاطف، مرمیران، بقله الخطايف، ممران، گیاه پرستو، مامیرون و عرق الصفر می باشد.
منبع : کتاب خواص گیاهان داروئی (محمدجواد هوشیار)