خواص گلپر
گلپر گیاهی است که فقط در ایران می روید و به همین دلیل به «هراکلیوم پرسیكوم» معروف است. تمام گیاهانی که پایان نامشان «پرسیكوم» است، به نام کشورمان ثبت شده اند.
محل رشد این گیاه بیشتر نواحی مرتفع (۱۵۰۰-۲۰۰۰ متر ارتفاع) و پر آب مثل رودخانه های اطراف شمشک، گچسر، دیزین، اوشان و تونل کندوان است و از این مناطق به سایر نقاط ایران ارسال می شود. میزان برداشت گلپر به حدی نیست که به خارج از ایران صادر شود.
دانه های گلپر بسیار نازک بوده و دارای طعم تند و معطر است. پودر دانه های این گیاه بیشترین کاربرد را برای مواد غذایی دارد، به عنوان مثال پودر گلپر را می توان روی باقلای پخته، عدس و دیگر حبوبات، سیب زمینی پخته و انواع سوپ ها و خورشها و همچنین روی انار دانه شده و یا به همراه نمک بر روی پرتقال پاشید.
برخی از گلپر در ترشیهای خود استفاده می کنند و برخی شهرهای دیگر ترشی گلپر درست می کنند.
گلپر دارای مس بوده و از نظر ترکیبات شیمیایی به خصوص در دانه های آن، اسانس روغنی فراری وجود دارد که از گرد آن برای معطر ساختن بعضی غذاها استفاده می شود.
خواص دارویی گلپر
اسانس گلپر به عنوان آنتی اکسیدان در کاهش خطرات قلبی عروقی نقش دارد.
گلپر مقوی معده و سایر اندامهای گوارش است. ضد نفخ است. ترشحات معده را زیاد کرده و سموم بدن را دفع می کند.
گلپر ضدعفونی کننده و میکروب کش قوی است. باعث ازدیاد شیر مادر است.
گلپر باعث شادی و نشاط می شود. برای هضم غذا مؤثر است.
گلپر برای کمردردهای ناشی از رطوبت مفید است و می توان آن را همراه با غذا میل کرد.
گلپر قطع کننده بلغم و دفع کننده باد و نفخ شکم است.
گلپر بهترین دارو برای معالجه هیستری است. دم کرده ریشه آن برای رفع ناراحتیهای عصبی مفید است.
گلپر برای تقویت حافظه کاربرد دارد. ضماد گلپر با موم و روغن جهت تسکین سیاتیک مفید است.
ضماد گلپر با روغن زیتون برای از بین بردن سیاهی زیر چشم و مالیدن پخته آن با سرکه و پوست انار جهت بواسير نافع است.
پاشیدن گرد گلپر روی زخم های خوره ای و جذام سودمند می باشد.
عوارض مصرف گلپر
مصرف زیاد گلپر سبب سقط جنین می شود، از این رو خانم های باردار در خوردن زیاد آن مجاز نیستند. با وجود تمام خواص مثبت گلپر نباید از گرد گلپر به مقادیر زیاد استفاده کرد چون ایجاد تپش قلب می کند. مقدار مجاز مصرف پودر دانه گلپر، 4 گرم در روز است.
منبع:کتاب ادویه جات و سلامتی انسان(مصطفی کریمی)
